In het kleinschalige coulissenlandschap van het buitengebied ten oosten van de Utrechtse Heuvelrug ligt dit woonhuis met bijgebouw. De gebouwen zijn op het kavel tegenover elkaar gepositioneerd waardoor een beschermd tussengebied wordt gecreeerd. Dit is de oervorm van een hof. Het traditionele concept van het huis op het land komt ook terug in de materialisatie van de woning en de schuur. Rieten kappen vouwen zich over de zadeldakstructuur en bedekken de muren tot een halve meter boven het maaiveld. Grote vensters prikken door de royale rieten overkappingen en bieden uitzicht op de prachtige omgeving. Het archetype van de boerderij is rauw en helder neergezet in wit stuc op een betonnen vloer. Een warme houten kern in het interieur herbergt de ondersteunende functies zoals de keuken. De verblijfsruimtes bevinden zich daaromheen, langs de buitengevels met het uitzicht en het licht.

De opdrachtgever komt uit een familie van bouwers en is eigenaar van een aannemersbedrijf. Hij heeft het huis met eigen handen gebouwd, in samenwerking met zijn vader. De ramen zijn gevat in houten kozijnen, die alle in het werk zijn samengesteld. De passie voor het werk straalt door in het gehele project. Het bouwproces is door de opdrachtgever zeer bewust beleefd, de band met zijn product is door de ambachtelijke relatie hecht en duurzaam.

Onder het woonhuis bevindt zich een grote kelder met slaapvertrekken en een badkamer. De treden van de betonnen trap naar beneden zijn met de wand meegegoten en werken daardoor ruimtelijk en licht. De vrijhangende betonnen trap was een experiment van de bouwers. Het is geslaagd, en het geeft aan hoe waardevol een gepassioneerde opdrachtgever met begrip voor het proces is.