Dit is een van die plekjes die iedereen in Amersfoort kent, ook al weet bijna niemand waar het precies ligt.

Gelegen aan de stadsring, maar verborgen door enkele grote bomen, ontvouwt het zicht op deze prachtige enclave zich in een korte flits aan het voorbijrazende verkeer.

De naam van het stukje land, het bleekerseiland, verteld het verhaal van een plek buiten de stadsmuren waar vroeger de blekerijen lagen. Hiervan is slechts een klein schattig huisje overgebleven.

De opdrachtgevers die al enkele jaren in dit huisje woonde hadden behoefte aan uitbreiding door een groeiend gezin. OOK werd gevraagd naar de mogelijkheden van de plek.

Bij het eerste onderzoek bleek verassend genoeg dat er zich een grote bouwvlek op het kavel bevond. Het voorstel is een basale kopie van het originele huisje maar in een zeer abstracte vorm en geheel uitgevoerd in zink. Never change a winning team (de juiste vorm). De twee delen, beide met hun eigen identiteit, worden verbonden door een smalle glazen kraag. Om tot en maximaal woonoppervlak te komen is het gehele blok onderkeldert.

Daar waar licht nodig was zijn muurdiepe snedes gemaakt van western red cedar.